تحلیلی بر برخورداری کلان‌شهرهای ایران از شاخص‌های شهر خلاق

این تحقیق ازنظر ماهیت توصیفی‌تحلیلی و کاربردی است و جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت کتابخانه‌ای‌اسنادی بوده است. در این تحقیق، بعد از انجام روش آماری تحلیل عاملی مشخص شد بین سازۀ نظری و تجربی تحقیق همخوانی نسبی مناسبی وجود دارد. به‌علاوه، نتایج تحقیق نشان داد کلان‌شهر تهران با ضریب Q (099/0) در رتبۀ اول و کلان‌شهرهای کرج (359/0)، قم (366/0)، اصفهان (393/0)، مشهد (804/0)، شیراز (602/0)، تبریز (952/0) و اهواز (957/0) به‌ترتیب در رتبه‌های بعدی ازلحاظ برخورداری از شاخص‌های شهر خلاق قرار دارند. یافته‌های پژوهش نشان داد از بین ابعاد چهارگانۀ شاخص شهر خلاق ایرانی، عامل طبقۀ خلاق و امکانات محلی با تبیین‌کردن 087/25 درصد تغییرات واریانس و با وزن نسبی 293/0، مهم‌ترین عامل و شاخص‌های مهاجران خارجی واردشده با ضریب اهمیت نسبی 0501/0 و متولدان خارج از ساکنان شهر با ضریب اهمیت نسبی 0494/0 و بعد از آن‌ها، شاخص‌های تحقیق و توسعه، به‌عنوان مهم‌ترین شاخص‌ها، اهمیت فراوانی در تحقق مفهوم شهر خلاق در کلان‌شهرها دارند. به‌طور کلی، یافته‌ها بیانگر همخوانی نسبی بین نظریۀ فلوریدا و یافته‌های پژوهش است.